Moj Vrbas
Jova Ristić zvani Rile proveo je najlepše godine života igrajući fudbal za Vrbas
„U Vrbas sam prešao januara 1999 godine iz Vranjskog Dinama i ostao punih pet sezona. Za to vreme FK Vrbas je bio sinonim dobro organizovanog kluba. Sve vreme smo bili stabilni drugoligaši a kroz Vrbas je prodefilovalo mnogo dobrih igrača i trenera od Nikole Rakojevića, preko Zvonka Ivezića, Zeljka Racića, Miše Kovrlije, Milana Jocovića i mnogih drugih.“ – započinje Jova Ristić razgovor za portal Moj Vrbas.
„Svih pet godina sam bio standardan igrač a dres Vrbasa sam nosio preko 360 puta, verovatno najviše od svih igrača koji su dolazili sa strane. Stekao sam predivna prijateljstva, igrao sa odličnim igračima Tepavčević, Aleksić, Milović, Miličić, Drinčić, Knežević, Davor Vasiljević, Slobodan Vasiljević, Đinđić, Laković i mnogi drugi su bili igrači iz Vrbasa koji su pisali istoriju kluba. Od igrača sa strane treba napomenuti Radanovića, Smita, Rajovića, Pešikana, Zirojevića, Tintora, Karanovića.
Vrbas je ostao u mom srcu jer sam najlepše godine života proveo u njemu. 2004 godine vratio sam se u Dinamo i tu završio karijeru.
Trenersku karijeru sam počeo 2006 godine. Radio sam sa svim mladjim selekcijama u Dinamu. U 2008. godini sam postao asistent u stručnom štabu prvog tima.
U januaru 2009. godine na jednom od treninga prilikom istezanja pala mi je betonska konstrukcija na noge doživeo sam tešku povredu i tom prilikom posle četiri operacija u Nišu amputirano mi je 70% levog stopala.
Vratio sam se fudbalu posle godine dana. Na mestu koordinatora omladinske škole FK Dinamo u Vranju, tu ostajem šest godina. 2017. godine otvaram školu fudbala Prestiž koja je za tri godine postala najmasovnija škola fudbala u Pčinjskom okrugu.“ – priča Jova Ristić.
Jova je veliki sportista i humanitarni radik organizovao je preko 100 humanitarnih akcija. dobio je nagradu za najboljeg radnika Sportskog saveza, a 2020. godine proglašen za najboljeg sportskog radnika grada Vranja.
